Kanatlarında ki son gücüyle uzaklaştı yaprakları dökülen ağaçtan ama bilemezdi küçük kuş mevsim sonbahardı!

Ve yorgun göçmen kuşlar dinlenmek için kondukları mezar taşlarının kimlere ait olduklarını hiç öğrenemediler.

Dolaplar, düzenler dünyasında bir eşek leşi gibi ortada kaldık.
Yük ağır, menzil uzak!

Eğer zaferden ve yenilgiden vazgeçersen geceleri hiç korkmadan uyursun!

Yıldızlar, gökyüzü aynı. Sevenlerin burada, sevdiklerin orada. Söyle bana. Neresi gurbet, neresi sıla?

Kuşlar gece de uçarlar mı?

Yüreğinde acılara çok yer vardı. Uçurumun kenarında durup kuşların hülyasına dalmışsa yaşam, ne kadar? şans tanırdı yaşlı adama.

Bir hiç için dans edip durdu yıldızlar. Doğacak güneşi düşünmeden.

Önder DEMİR

Webmaster Notice :

- Ve bir kuş gelecek ...
O zaman oradakiler için,
gök daha mavi olacak!
Sevgilinin nerede olduğu
ve kim olduğun önemli olmayacak!